ขอบคุณกับทุกๆสิ่งที่ผ่านมา ขอบคุณทุกๆคนที่มาช่วย ขอบคุณจริงครับ
ความวุ้นวาย
แต่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม
ความเอื้ออาทร
และความจริงใจ
ศูนย์ช่วยเหลือแรงงานที่ประสบอุทกภัยต้องขอขอบคุณที่ทุกท่าน ทุกแรงศรัทธา ที่ร่วมกันมอบสิ่งของช่วยเหลือมาช่วยพี่น้องในจังหวัดพระนครศรีอยุธยาและใกล้เคียงให
้สู้กับภัยธรรมชาติที่ไม่อาจจะหลีกใด้ แต่ยังไม่ทันที่จะตั้งตัวต้องมาเจอภัยที่เรียกตัวเองว่านายจ้างกำลังทวีความรุนแรงขึ
้น ทำใมจึงคิดงว่าลูกจ้างเป็นต้นทุนการผลิตที่จะต้องลดเป็นอันดับแรก
( นาย จำลอง ชะบำรุง ) เอ
น้ำท่วมแบบนี้ก็ดีนะ ไม่อยากให้มันลดหรอก ท่วมแบบนี้ยังมีอยู่มีกินมากกว่า ตอนไม่ท่วม ถ้าน้ำไม่ท่วมกว่าจะได้กิน ก็ต้องออกไปหาเก็บของเก่า
ตามถังขยะมาขาย ได้มั้งไม่ได้มั้ง ขายได้ก็ได้กิน ขายไม่ได้ก็ไม่ได้ก็ไม่ได้กิน น้ำท่วมลำบากเรื่องที่อยู่ ก็ไม่เท่าไรเพราะปกติยายก็ลำบากอยู่แล้ว
ที่ดีกว่านั้นคือมีคนเค้าเอาข้าวน้ำมาให้กิน ได้กินได้อยู่ สบายกว่าตอนน้ำไม่ท่วมนะหลานเอ้ย.. เป็นประโยคคำพูดจากสองตายาย ที่อาศัยอยู่บนศาลาริมถนนแห่งหนึ่ง
ขณะที่เรานำข้าวสารอาหารแห้งไปแจกให้..ได้ยินคำนี้ ทำให้มองย้อนคิดถึงหลายๆ อย่าง ความช่วยเหลืออย่างแท้จริงนั้น
ต้องรอให้เกิดภัยแล้วหรอ ทั้งๆ ที่ตายาย และชาวบ้านอีกหลายๆ คนในสภาวะปกติ ยังไม่สามารถเลี้ยงชีพตัวเองได้เลย ..
( นาย ชาญศิลป์ ) มัส
ในขณะที่น้ำท่วมไปในทุกพื้นที่ มีจระเข้หลุดออกมาหลายตัว ซึ่งก็เป็นที่กลัวของชาวบ้านในอยุธยา
มีลุงคนนึงว่ายน้ำมาเอาอาหารที่ศูนย์ขอถุงยังชีพ ถามลุงไม่กลัวจระเข้หรือครับ ลุงไม่กลัวไอ้เข้ แต่ลุงกลัวอดตายมากกว่า
ขอบคุณทุกสิ่งครับ ขอบคุณที่ฟ้าพาให้เรามาเจอกัน(คนที่ไม่รู้จักกันแต่ต้องมาเพื่อประโยชน์ส่วนร่วม) ทำให้ได้พบมิตรภาพ
ความเอื้ออาทร น้ำใจความจริงใจ ตลอดเกือบ 2 เดือนที่ผ่านมา
ไม่ว่าฝนจะตกฟ้าจะร้อง น้ำจะมากมายแค่ไหน แต่ก็ไม่สามรถสู้น้ำใจคนไทยเราที่สูงล้นเทียมฟ้าได้หรอก
ปล. ขอแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวหวังว่าปีหน้าคงไม่มีอีกน่ะ
ตอนนี้โรงงานผมเปิดแล้วน่ะครับ นิคมบางปะอิน แล้วคนอื่นเปิดกันบ้างหรือยังครับ
