มารายงานต่อครับ
อย่างแรกเรื่องงาน ก็ผ่านการ Audit ISO:9001 จาก CB ไปเรียบร้อยในวันที่ 26 ที่ผ่านมา และก็ได้ รถสปอตร์มา 1 คัน และ OB อีก 4 ตัว และปิด car ไปเมื่อวานเรียบร้อย
เรื่องอาชีพเสริมต้องใช้คำนี้ครับเพราะตอนนี้คงยังออกไปทำเองไม่ได้แน่นอน
จากที่ขายมา 4 เดือน ตอนนี้เปิดเพิ่มอีก 1 ร้านครับ ไม่ใช่ว่าขายดีจนมีกำไรไปเปิดอีกร้านนะครับ แต่ถ้าเปิดขายที่เดียวยอดขายก็ไม่ได้เพิ่มบางทีเข้าตัวซะด้วยซ้ำ ที่เปิดใหม่ก็ควักทุนไปอีก เห็นเล็กๆน้อยๆก็ 6 - 7 พันเข้าไปแล้ว ข้าวของสมัยนี้แพงจิงๆ เปิดขายทางเข้าหน้าปิ่น อีก 1 ร้าน จ้างเขาเหมือนเดิมขายมาได้ 2 วัน (ลางานอีกแล้ว)ยอดขายก็ไม่ต่างจากร้านแรก ต้องดูกันต่อไปเพราะคนอาจจะยังไม่ค่อยรู้จัก เปิดขายที่หน้านิคมปิ่นทองครับเลยปั้ม คาลเท็ก แล้วเลี้ยวซ้าย ที่มีป้ายนิคมปิ่นทอง
ปัญหาที่เจอตอนนี้คือร้านที่ 2 วิธีการทอด พอทอดออกมาแล้ว ไม่อร่อยเหมือกับป้าร้านแรกผิดกันมากเลย (ป้าแกเคยทอดขายเลยชินกับการใช้ไฟในแบบของแก เราก็สอนและ ทำให้ดูแล้วแต่พอชิมมันก็ไม่อร่อย อันนี้น่าเป็นห่วงเพราะถ้าไม่อร่อยใครก็ไม่อยากกิน)
ปัญหาอีกอย่างคือการมาขาย ของป้าร้านแรก มาช้าประมาณ 9-10 โมงตอนเช้าแกต้องเตรียมขนมของแกเพื่อจะเอาไปขายตอนเที่ยง แต่แกก็เอาค่าแรง แค่ 200 ข้อดีของแกคือ พอทอดแล้วเหลือ หลังบ่ายแกจะไปเดินขายจนหมด ก็เลยยังไม่ได้พูดอะไร (พูดมากไม่ได้เดี๋ยวน้อยใจ พาลไม่มาขายให้ละจบกัน 55 )
สิ่งที่คิดว่าว่ามันง่ายๆ พอลงมือทำจริงแล้วพบว่า มันไม่ง่ายเลย ต้องมีเวลาลงไปคลุกคลีหรือต้องทำเอง มีเวลาที่ต้องสอนลูกจ้าง และก็ต้องยอมรับกับความเหนื่อยที่จะเพิ่มขึ้น และเวลาที่จะไปเตร็ดเตร่จะลดลง
ข้อคิดที่ได้นะครับ
-ไม่ทำก็ไม่เหนื่อยเพราะไม่เปิดร้านขายก็พออยู่ได้ไม่เดือดร้อนแต่ก็ทนทำงานต่อไป (แต่ผมก็ยังเลือกที่จะเดินหน้าต่อ)
-เวลาที่เคยสบายๆในวันหยุดก็หายไป เพราะพอวันหยุดต้องมาดูแลร้าน พูดง่ายๆ เหนื่อยขึ้นเยอะ เพื่อนๆชวนไปโน่นไปนี่ บอกไปคำเดียวครับไม่ว่าง ไม่ใช่ไม่อยากไปนะครับ
และ
-กำลังเล็งทำเลที่ 3 ไว้ครับสำหรับคนที่ผ่านไปมาแถวบางแสน คงพอคุ้นๆร้านข้าวแกงปักใต้ ตรงข้ามโรงเรียนอนุบาลภักดีพรรณ
อ่านแล้วก็คิดและพิจารณากันเอาเองนะครับ สำหรับคนที่อาจจะคิดแบบผมในตอนแรก (อยากออกแล้วไม่อยากทำแล้วงานที่ทำอยู่ตอนนี้) บอกเลยครับถ้าออกมาตอนนั้นอย่างที่ตั้งใจ เครียดตายแน่นอน