ท่านที่สมัครสมาชิกเข้ามาใหม่ กรุณารอให้ Admin ได้ทำการ Validate การเป็นสมาชิก ภายใน 24 ชม.ของวันทำการ ซึ่งระหว่างที่รอ Validation ท่านอาจจะยังไม่สามารถดาวน์โหลดข้อมูลต่างๆ ได้ หากไม่ได้รับความสะดวก กรุณาอีเมลแจ้ง isothainetwork@hotmail.com
กลัวไม่มีใครอ่าน....^^
Started by
khemarat
, Nov 30 2008 12:55 PM
9 replies to this topic
#1
Posted 30 November 2008 - 12:55 PM
ต้องขออภัยมากๆครับ ที่ต้องขออนุญาตตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา เพราะว่าเห็นกระทู้บ่น hot hit ม๊ากมาก
และกลัวว่าไม่มีใครจะได้อ่านที่ผมเอาชีวิตการทำงานที่เจอมาแชริ่งกัน ขอโทษมากๆจริงๆนะครับ
เรื่องมีอยู่นิดหน่อย คือ ปกติทีมงานระดับฝ่าย จะมีการประชุม Daily management กันทุกเช้า
เป็นเรื่องปกติ แต่พอมาวันนี้ "นาย" (คนจ่ายตังค์) นึกยังงัยม่ายรุ๊ มานั่งประชุมด้วย ผ่านไป 10 นาที
นายผม ก็เปลี่ยนจากผู้ฟังกลายมาเป็นผู้พูด และหลังจากพูดมาแค่หนึ่งคำ (เฮ้ย...!) ก็มีเสียงดังขึ้นบนโต๊ะ "ปั้ง"
และมือของนายผมก็เริ่มมีเลือดฝาดกระจายทั่วบริเวณฝ่ามือ และเป็นสีเดียวกันกับใบหน้าที่คล้ายๆ
เทพเจ้ากวนอูที่กระผมนับถือ ต่อจากนั้นก็มีสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์ที่ทำข้าวให้คนกิน เดินป่วนเปี้ยนทั่วห้อง
แค่นั้นคงยังไม่สาแก่ใจ นายผม เค้าก็ใช้คำพูดที่ชี้บ่งความเป็นชายออกมา ออกมา ออกมา และก็ออกมา
จบสุดท้ายด้วยคำพูดที่ว่า "กูจ้างพวกมึงมาเดินแกว่ง........กันหรืองัยฟะ บ้านเมืองจะชิบหายกันอยู่แล้ว"
และนายผมก็เดินจากไป เรื่องก็มีอยู่แค่นี้ล่ะครับ ส่วนที่มาที่ไปของปัญหา กระผมขอละไว้ในฐานที่ไม่เข้าใจแล้วกัน
ด้วยความเข้าใจส่วนตัวนะที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ผมว่า " net profit " ของ Family Manufacturing แห่งนี้ จะคงยังไม่พอ.........จุ๊กกะดุ๋ย
และกลัวว่าไม่มีใครจะได้อ่านที่ผมเอาชีวิตการทำงานที่เจอมาแชริ่งกัน ขอโทษมากๆจริงๆนะครับ
เรื่องมีอยู่นิดหน่อย คือ ปกติทีมงานระดับฝ่าย จะมีการประชุม Daily management กันทุกเช้า
เป็นเรื่องปกติ แต่พอมาวันนี้ "นาย" (คนจ่ายตังค์) นึกยังงัยม่ายรุ๊ มานั่งประชุมด้วย ผ่านไป 10 นาที
นายผม ก็เปลี่ยนจากผู้ฟังกลายมาเป็นผู้พูด และหลังจากพูดมาแค่หนึ่งคำ (เฮ้ย...!) ก็มีเสียงดังขึ้นบนโต๊ะ "ปั้ง"
และมือของนายผมก็เริ่มมีเลือดฝาดกระจายทั่วบริเวณฝ่ามือ และเป็นสีเดียวกันกับใบหน้าที่คล้ายๆ
เทพเจ้ากวนอูที่กระผมนับถือ ต่อจากนั้นก็มีสัตว์เลื้อยคลานและสัตว์ที่ทำข้าวให้คนกิน เดินป่วนเปี้ยนทั่วห้อง
แค่นั้นคงยังไม่สาแก่ใจ นายผม เค้าก็ใช้คำพูดที่ชี้บ่งความเป็นชายออกมา ออกมา ออกมา และก็ออกมา
จบสุดท้ายด้วยคำพูดที่ว่า "กูจ้างพวกมึงมาเดินแกว่ง........กันหรืองัยฟะ บ้านเมืองจะชิบหายกันอยู่แล้ว"
และนายผมก็เดินจากไป เรื่องก็มีอยู่แค่นี้ล่ะครับ ส่วนที่มาที่ไปของปัญหา กระผมขอละไว้ในฐานที่ไม่เข้าใจแล้วกัน
ด้วยความเข้าใจส่วนตัวนะที่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ผมว่า " net profit " ของ Family Manufacturing แห่งนี้ จะคงยังไม่พอ.........จุ๊กกะดุ๋ย
#2
Posted 01 December 2008 - 09:43 AM
อึ้งครับ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ได้ข้อมูลถูกใจแล้ว อย่าลืม ขอบคุณ เจ้าของข้อมูลด้วยนะครับ
#3
Posted 01 December 2008 - 10:30 AM
#4
Posted 01 December 2008 - 12:08 PM
ทนเอาเขาเป็นคนจ่ายกะตังค์ คิดชะว่าอย่างน้อยเราก็ได้รู้จักเขามากขึ้นจากคำพูดที่ออกมา
#5
Posted 01 December 2008 - 01:23 PM
ที่เ่ก่าผมเจ้าของมาจากห้องแถวแล้วขยายใหญ่เป็นโรงงานเขาก็ด่าเหมือนกันะแต่ไม่หยาบเ
ท่าไร แต่ที่ร้ายกว่าคือให้ออกวันรุ่งขึ้นเลยกับคนที่ทำงานให้มีปัญหา ผมเลยคิดว่าอยู่ร่วมวงไม่ได้แล้ววันดีคืนดีอาจด้วย ประสบการณ์สอนให้เราเข้มแข็ง :angry
ท่าไร แต่ที่ร้ายกว่าคือให้ออกวันรุ่งขึ้นเลยกับคนที่ทำงานให้มีปัญหา ผมเลยคิดว่าอยู่ร่วมวงไม่ได้แล้ววันดีคืนดีอาจด้วย ประสบการณ์สอนให้เราเข้มแข็ง :angry
การมีความรู้ มาจากการเรียนรู้ และปฏิบัติ หากเรียนอย่างเดียวไม่ปฏิบัีติก็เรียกว่ารุ้ไม่จริง
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ chatriwat@hotmail.com
Facebook: poppithai
Tel:089-6834451
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ chatriwat@hotmail.com
Facebook: poppithai
Tel:089-6834451
#6
Posted 01 December 2008 - 02:05 PM
อันนี้บ่นใช่ป่ะ
หรือเฮียเขาโมโห ที่สนามบินโดนปิด
หรือเฮียเขาโมโห ที่สนามบินโดนปิด
#7
Posted 02 December 2008 - 12:53 PM
โดนด่าเหมือนกันค่ะ....แต่เป็นภาษาเค้า...
เราฟังม่ะออก...เลยนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ....
ไม่เดือนร้อน....ก็ฟังไม่ออกนี่นะ
....อันนี้ก็ต้องทำใจ....
เราฟังม่ะออก...เลยนิ่ง ๆ เงียบ ๆ ....
ไม่เดือนร้อน....ก็ฟังไม่ออกนี่นะ
....อันนี้ก็ต้องทำใจ....
#8
Posted 02 December 2008 - 03:41 PM
อืมมมม อันนี้น่าเห็นใจมั๊ก มั๊ก ค่ะ ถ้าคุณเพิ่งเจอเป็นครั้งแรก แต่ถ้าเจอบ่อย ๆ
คุณก็จะยังไม่ชิน แต่จะได้แต่เจ็บใจที่ไม่สามารถตอบโต้เค้าได้ ถึงแม้ว่านายจะพูดผิดก็ตาม
ถ้าบ่อยเค้าคุณอาจต้องปรึกษาจิตแพทย์ หรือไม่ก็ต้องออกจากที่นั่นโ้ดยเร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้
อันนี้นิดาเคยเจอมากะตัวค่ะ ตอนนั้นอยู่บริษัทที่เจ้านายเป็นคนไทยเชื้อสายจีน แล้วบริษัทเพิ่งเปิด
ได้ประมาน 4-5 ปี ก่อนนิดาเข้าทำงาน จากปกติกมีพนักงานอยู่ 30 กว่าคนค่ะ (sale เยอะอ่ะ)
นิดาทำธุรการบัญชีค่ะ นั่งหน้าห้องเค้า(คนจ่ายตังค์) เวลาเค้าเรียก sale หรือธุรการประสานงานมาเคลียร์งาน
แต่ละวันล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึงเสียงดังโคมคราม สัตว์เต็มห้องวิ่งไปวิ่งมายั้วเยี่ยะไปหมด ตอนแรก ๆ
ก็ไม่ได้เป็นไรมากเพราะไม่ได้เกิดกระเราโดยตรง แต่พอครึ่งปีหลังจากพนักงาน 30 กว่าคน
เหลือไม่ถึง 10 คุ่ะ พอใกล้ปีใหม่เหลือพนักงาน 5 คน จากที่นิดาทำเอกสารของบัญชีอย่างเดียว
เลยต้องเป็นเซล เอง รับโทรศัพท์เอง ซี้อของเอง ออกบิล - รับเช็ค แฟกซ์ เช็คสต๊อค ฯลฯ ทำทุกอย่าง
แล้วก็ที่สำคัญ โดนด่าเอง เช้าเที่ยงเย็น แล้วเรายังเด็กด้วย Pressure ขนาดนั้นรับไม่ได้ค่ะ
กลับบ้านไปร้องไห้ทุกวัน ทำงานไปร้องไห้ไป ทนไม่ได้ค่ะ ออกเลย โดยไม่ได้สนใจค้าจ้าง หรือโบนัส
ก็มันทนไม่ไหวนี่ค่ะ พอ คุณkhemarat เล่าเรื่องนี้ให้ฟังแล้วนึกถึงตอนนั้นมาก รู้สึกหงุดหงิดทันทีเลยค่ะ
อยากจะฆ่ามันให้ตายวันละหลายรอบ อยากเอาระเบิดไปปาใส่บริษัทมันเกลียดๆๆๆๆๆๆๆ (ได้แต่คิดทำไม่ได้)
เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณ khemart สู้สู้ สู้ตาย!!!!
คุณก็จะยังไม่ชิน แต่จะได้แต่เจ็บใจที่ไม่สามารถตอบโต้เค้าได้ ถึงแม้ว่านายจะพูดผิดก็ตาม
ถ้าบ่อยเค้าคุณอาจต้องปรึกษาจิตแพทย์ หรือไม่ก็ต้องออกจากที่นั่นโ้ดยเร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้
อันนี้นิดาเคยเจอมากะตัวค่ะ ตอนนั้นอยู่บริษัทที่เจ้านายเป็นคนไทยเชื้อสายจีน แล้วบริษัทเพิ่งเปิด
ได้ประมาน 4-5 ปี ก่อนนิดาเข้าทำงาน จากปกติกมีพนักงานอยู่ 30 กว่าคนค่ะ (sale เยอะอ่ะ)
นิดาทำธุรการบัญชีค่ะ นั่งหน้าห้องเค้า(คนจ่ายตังค์) เวลาเค้าเรียก sale หรือธุรการประสานงานมาเคลียร์งาน
แต่ละวันล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึงเสียงดังโคมคราม สัตว์เต็มห้องวิ่งไปวิ่งมายั้วเยี่ยะไปหมด ตอนแรก ๆ
ก็ไม่ได้เป็นไรมากเพราะไม่ได้เกิดกระเราโดยตรง แต่พอครึ่งปีหลังจากพนักงาน 30 กว่าคน
เหลือไม่ถึง 10 คุ่ะ พอใกล้ปีใหม่เหลือพนักงาน 5 คน จากที่นิดาทำเอกสารของบัญชีอย่างเดียว
เลยต้องเป็นเซล เอง รับโทรศัพท์เอง ซี้อของเอง ออกบิล - รับเช็ค แฟกซ์ เช็คสต๊อค ฯลฯ ทำทุกอย่าง
แล้วก็ที่สำคัญ โดนด่าเอง เช้าเที่ยงเย็น แล้วเรายังเด็กด้วย Pressure ขนาดนั้นรับไม่ได้ค่ะ
กลับบ้านไปร้องไห้ทุกวัน ทำงานไปร้องไห้ไป ทนไม่ได้ค่ะ ออกเลย โดยไม่ได้สนใจค้าจ้าง หรือโบนัส
ก็มันทนไม่ไหวนี่ค่ะ พอ คุณkhemarat เล่าเรื่องนี้ให้ฟังแล้วนึกถึงตอนนั้นมาก รู้สึกหงุดหงิดทันทีเลยค่ะ
อยากจะฆ่ามันให้ตายวันละหลายรอบ อยากเอาระเบิดไปปาใส่บริษัทมันเกลียดๆๆๆๆๆๆๆ (ได้แต่คิดทำไม่ได้)
เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณ khemart สู้สู้ สู้ตาย!!!!
"
#9
Posted 02 December 2008 - 05:29 PM
QUOTE(มือใหม่ @ Dec 2 2008, 03:41 PM) <{POST_SNAPBACK}>
อืมมมม อันนี้น่าเห็นใจมั๊ก มั๊ก ค่ะ ถ้าคุณเพิ่งเจอเป็นครั้งแรก แต่ถ้าเจอบ่อย ๆ
คุณก็จะยังไม่ชิน แต่จะได้แต่เจ็บใจที่ไม่สามารถตอบโต้เค้าได้ ถึงแม้ว่านายจะพูดผิดก็ตาม
ถ้าบ่อยเค้าคุณอาจต้องปรึกษาจิตแพทย์ หรือไม่ก็ต้องออกจากที่นั่นโ้ดยเร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้
อันนี้นิดาเคยเจอมากะตัวค่ะ ตอนนั้นอยู่บริษัทที่เจ้านายเป็นคนไทยเชื้อสายจีน แล้วบริษัทเพิ่งเปิด
ได้ประมาน 4-5 ปี ก่อนนิดาเข้าทำงาน จากปกติกมีพนักงานอยู่ 30 กว่าคนค่ะ (sale เยอะอ่ะ)
นิดาทำธุรการบัญชีค่ะ นั่งหน้าห้องเค้า(คนจ่ายตังค์) เวลาเค้าเรียก sale หรือธุรการประสานงานมาเคลียร์งาน
แต่ละวันล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึงเสียงดังโคมคราม สัตว์เต็มห้องวิ่งไปวิ่งมายั้วเยี่ยะไปหมด ตอนแรก ๆ
ก็ไม่ได้เป็นไรมากเพราะไม่ได้เกิดกระเราโดยตรง แต่พอครึ่งปีหลังจากพนักงาน 30 กว่าคน
เหลือไม่ถึง 10 คุ่ะ พอใกล้ปีใหม่เหลือพนักงาน 5 คน จากที่นิดาทำเอกสารของบัญชีอย่างเดียว
เลยต้องเป็นเซล เอง รับโทรศัพท์เอง ซี้อของเอง ออกบิล - รับเช็ค แฟกซ์ เช็คสต๊อค ฯลฯ ทำทุกอย่าง
แล้วก็ที่สำคัญ โดนด่าเอง เช้าเที่ยงเย็น แล้วเรายังเด็กด้วย Pressure ขนาดนั้นรับไม่ได้ค่ะ
กลับบ้านไปร้องไห้ทุกวัน ทำงานไปร้องไห้ไป ทนไม่ได้ค่ะ ออกเลย โดยไม่ได้สนใจค้าจ้าง หรือโบนัส
ก็มันทนไม่ไหวนี่ค่ะ พอ คุณkhemarat เล่าเรื่องนี้ให้ฟังแล้วนึกถึงตอนนั้นมาก รู้สึกหงุดหงิดทันทีเลยค่ะ
อยากจะฆ่ามันให้ตายวันละหลายรอบ อยากเอาระเบิดไปปาใส่บริษัทมันเกลียดๆๆๆๆๆๆๆ (ได้แต่คิดทำไม่ได้)
เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณ khemart สู้สู้ สู้ตาย!!!!
คุณก็จะยังไม่ชิน แต่จะได้แต่เจ็บใจที่ไม่สามารถตอบโต้เค้าได้ ถึงแม้ว่านายจะพูดผิดก็ตาม
ถ้าบ่อยเค้าคุณอาจต้องปรึกษาจิตแพทย์ หรือไม่ก็ต้องออกจากที่นั่นโ้ดยเร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้
อันนี้นิดาเคยเจอมากะตัวค่ะ ตอนนั้นอยู่บริษัทที่เจ้านายเป็นคนไทยเชื้อสายจีน แล้วบริษัทเพิ่งเปิด
ได้ประมาน 4-5 ปี ก่อนนิดาเข้าทำงาน จากปกติกมีพนักงานอยู่ 30 กว่าคนค่ะ (sale เยอะอ่ะ)
นิดาทำธุรการบัญชีค่ะ นั่งหน้าห้องเค้า(คนจ่ายตังค์) เวลาเค้าเรียก sale หรือธุรการประสานงานมาเคลียร์งาน
แต่ละวันล่ะก็ ไม่ต้องพูดถึงเสียงดังโคมคราม สัตว์เต็มห้องวิ่งไปวิ่งมายั้วเยี่ยะไปหมด ตอนแรก ๆ
ก็ไม่ได้เป็นไรมากเพราะไม่ได้เกิดกระเราโดยตรง แต่พอครึ่งปีหลังจากพนักงาน 30 กว่าคน
เหลือไม่ถึง 10 คุ่ะ พอใกล้ปีใหม่เหลือพนักงาน 5 คน จากที่นิดาทำเอกสารของบัญชีอย่างเดียว
เลยต้องเป็นเซล เอง รับโทรศัพท์เอง ซี้อของเอง ออกบิล - รับเช็ค แฟกซ์ เช็คสต๊อค ฯลฯ ทำทุกอย่าง
แล้วก็ที่สำคัญ โดนด่าเอง เช้าเที่ยงเย็น แล้วเรายังเด็กด้วย Pressure ขนาดนั้นรับไม่ได้ค่ะ
กลับบ้านไปร้องไห้ทุกวัน ทำงานไปร้องไห้ไป ทนไม่ได้ค่ะ ออกเลย โดยไม่ได้สนใจค้าจ้าง หรือโบนัส
ก็มันทนไม่ไหวนี่ค่ะ พอ คุณkhemarat เล่าเรื่องนี้ให้ฟังแล้วนึกถึงตอนนั้นมาก รู้สึกหงุดหงิดทันทีเลยค่ะ
อยากจะฆ่ามันให้ตายวันละหลายรอบ อยากเอาระเบิดไปปาใส่บริษัทมันเกลียดๆๆๆๆๆๆๆ (ได้แต่คิดทำไม่ได้)
เป็นกำลังใจให้นะคะ คุณ khemart สู้สู้ สู้ตาย!!!!
รอดมาได้ไงเนีย
ได้ข้อมูลถูกใจแล้ว อย่าลืม ขอบคุณ เจ้าของข้อมูลด้วยนะครับ
#10
Posted 03 December 2008 - 08:56 AM
เอ้าเอากลยุทธสุดยอดไปฝึกก่อน เช่น
เอาความสงบสยบความเคลื่อนไหว (โกลเล้ง)
รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง (ซุนวู)
เอาความสงบสยบความเคลื่อนไหว (โกลเล้ง)
รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง (ซุนวู)
การมีความรู้ มาจากการเรียนรู้ และปฏิบัติ หากเรียนอย่างเดียวไม่ปฏิบัีติก็เรียกว่ารุ้ไม่จริง
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ chatriwat@hotmail.com
Facebook: poppithai
Tel:089-6834451
สอบถามเพิ่มเติมได้ที่ chatriwat@hotmail.com
Facebook: poppithai
Tel:089-6834451
1 user(s) are reading this topic
0 members, 1 guests, 0 anonymous users